Σε κρίσιμες ώρες για το πολίτευμα όπως αυτές που διερχόμαστε, πιστεύω ότι ΕΜΕΙΣ, ΩΣ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΟΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΥΜΕ ΞΕΚΑΘΑΡΕΣ ΘΕΣΕΙΣ απέναντι στις εξελίξεις, χωρίς ασάφειες και χωρίς ωραιοποιήσεις, ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΕΡΜΗΝΕΥΤΟΥΝ για αλλότριους σκοπούς, πολύ λιγότερο δε να μη σιωπούμε – πράγμα βολικό για πολλούς.
ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΑΘΗΚΟΝ ΠΟΥ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΤΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΑΣ.
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΜΙΑΣ ΕΝΩΜΕΝΗΣ ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΥΠΗΡΕΤΕΙ ΤΑ ΛΑ’Ι’ΚΑ ΚΑΙ ΜΟΝΟΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ, την θεωρώ ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ για την οποία, κανείς αληθινά προοδευτικός πολίτης δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει.
Μια τέτοια συμπαγής συμπόρευση των αριστερών προοδευτικών δυνάμεων απαιτεί πολιτικές και προγραμματικές δεσμεύσεις από όλες τις πλευρές, πράγμα για το οποίο ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΑΝΤΑΙ ΟΥΤΕ ΟΙ ΕΛΑΧΙΣΤΕΣ ΠΡΟ’Υ’ΠΟΘΕΣΕΙΣ
ΚΑΙ ΕΞΗΓΟΥΜΑΙ ΝΤΡΕΤΑ: Δεν είμαι και δεν προτίθεμαι να γίνω μέλος του ΣΥΡΙΖΑ. Ήμουν μελος της Συντακτικής Ομάδας ΤΗΣ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗΣ ΤΗΣ 3ης ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΥΠΟ ΤΗΝ ΗΓΕΣΙΑ ΤΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΑΝΔΡΕΑ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ, ο οποίος πάντα πίστευε και προωθούσε ενεργά την ιδέα της Ενωμένης Αριστεράς με ισότιμους όρους.
Ας δούμε όμως τον σημερινό ΣΥΡΙΖΑ: Τί είναι και τί εκφράζει;
Πρωτίστως, είναι ένα συνονθύλευμα ετεροθαλών στοιχείων, χωρίς ιδεολογική ταύτιση η δέσμευση. Ουρανοκατέβατα ηγετικά στελέχη, χωρίς θητεία (όπως θα λέγαμε … «από κάθε καρυδιά – καρύδια».
Δεν λέω, υπάρχουν κάποια σοβαρά στελέχη στις τάξεις του όπως Σωκράτης Φάμελλος, Έφη Αχτσιόγλου και αρκετά άλλα.. ΑΡΚΟΥΝ ΟΜΩΣ; Και ΠΟΙΟΣ ΤΑ ΑΚΟΥΕΙ; Μα θα μου πείτε, «Δημοκρατία έχουμε, Ας κάνουν ό,τι κρίνουν σωστό.
ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΜΟΥ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ Ο ΣΥΡΙΖΑ ΚΥΡΙΑΡΧΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ (συγκρατούμαι να μη χρησιμοποιήσω τον όρο «κομματικά αποβράσματα») που πρόδωσαν τις αρχές και τις αξίες του ΠΑΣΟΚ που τους ανέδειξε, για μια θεσούλα… κάπου… οπουδήποτε.
(Αναφέρω μόνον δύο από πολλά, Τοξικά. δυστυχώς, ονόματα: ΡΑΓΚΟΥΣΗΣ – ΤΖΟΥΜΑΚΑΣ )
Εννοούμεθα νομίζω και το αφήνω εκεί για να μην κολαστώ.
